دیوار
به آجر افتاده
با چاقویی که تا دسته درش فرو رفته بود فریاد زد
مرجان!
"عشق تو منو کشت".
مرجان از سر دیوار پرید.
به آجر افتاده
با چاقویی که تا دسته درش فرو رفته بود فریاد زد
مرجان!
"عشق تو منو کشت".
مرجان از سر دیوار پرید.
و حالا کلاغ
از همه چیز گذشته
اوج جوجه‌ی کلاغ
آن انتهای فرازهایش
که سایه‌اش از خودش کوچک‌تر می‌شود مدام
خود کلاغست
عقاب
نمی‌شود
اوج جوجه‌ی کلاغ
آن انتهای فرازهایش
که سایه‌اش از خودش کوچک‌تر می‌شود مدام
خود کلاغست
عقاب
نمی‌شود
نیاز به یک کلمه دارم، کلمه‌ای که مرا از روی زمین بردارد.*
تمام رویای آب
همین رودخانه‌ایست که شب‌ها خانه‌ام را می‌برد.
همین رودخانه‌ایست که شب‌ها خانه‌ام را می‌برد.
*از شهرام شیدایی
Subscribe to:
Posts (Atom)