" محبت مردم به هم باور نکردنی بود.در میان جمعیت بودبم ولی ضربه پایی حس نمی کردیم.همه مودب بودند،حتی بچه ها
می توانستند به طرف مجسمه بروند. امید به آزادی بود که مردم را آن قدر با ظرافت کرده بود".
کریستین آرنوتی
او یانی بوداپستی بود
از کتاب :همه باید زندگی کنند
روز خوب دیگری در پیش است...
