!ما را ببخشید برای این همه مردن
!ما را ببخشید که این قدر می میریم و این همه راحت
ما در خیابان می میریم
زیر ماشین
گاهی با گلوله از پشت بام
روی اسفالت
گاهی به خاطر فریاد
با مشت و لگد
گاهی با کودکی می میریم
گاهی با کودکی می کشیم
گاهی در دعوا
گاهی چار پایه از زیر پایمان می کشدند
!گاهی حتی خودمان می کشیم همدیگر را
این وقت ها ما را ببخشید
ما این طور بار آمده ایم
با عطش انتقام در سینه
با طمع خون خواهی در سر
با داغ خشونت بر تن
این طور بار آمده ایم
بخشش نمی دانیم
در آفرینش ز یک گوهر بودن
از یادما ن رفته
از یادمان برده اند
لكم في القصاص حيات
یادمان داده اند
ما را ببخشید
شما نگران نباشید
ما خودمان می میریم
