آی عشق


همیشه منم در  باغ هابم

 پای برهنه

روی تابی نشسته ام

 به انگشتان پایم نگاه می کنم که از حالشان خوشحالند:برهنگی!

و تو آفتابی که  از میان  ابر های اندیشه ام ، سر بر می آوری

 یک روز


همیشه

عاقبت!

راحت بگویم

                   به طلوع دوباره ات همیشه ام امید هست.......