شعر سرخ سرودن

دریا در تب و تاب است

بیا دوباره قایق هایمان را به آب بیندازیم

ما که این همه اهل ساحل عافیت نشینی نبودیم!


می شنوی؟

خروشان واژه ها صدایمان می زند..


بیش از این بمانیم می ترسم ما که هیج

قایق مان عشق بازی با موج را از یاد ببرد !

خو کند به این طعم بی حرکت خاک...