ما فصل های 88 را نفهمیدیم
سال 88 جواب "چه خبر؟" دیگر فقط " سلامتی،شما چه خبر؟!" نبود،حتما خبری بود برای گفتن،برای شنیدن
امسال من در خیابان سرود خواندم،رقصیدم،فریاد زدم
در همان خیابان گریه کردم.
در همان خیابان زندگی کردم
در همان از سر عاشق شدم...
ابن همه در همان یک خیابان بود
که بر دست های دانشجویانش دستبند زدند
که سرو قامتانش را تبر به دستان بی رحمانه نشانه رفتند
که " تو" هر آینه از آن می رسیدی!
امسال رفت که در ذهن سبز این خیابان پردرخت جاودانه به شعر نقش ببند
امسال همه ی زندگی همان یک خیابان بود...
**************************
سال دیگر کاش مدت طولانی تری را به خوشی بگذرانیم
کاش دیگر کسی روبروی اوین قرار ملاقات نداشته باشد
کاش آزادی دیگر فقط نام میدان نباشد!اصلا دیگر نام نباشد!
درخت های زیبای من هم هوایی که از ریه های باز رهایی بیرون می آید را به سبزینه بزنند......
سال نو مبارک،پیش پیش.
